കുസൃതി കാട്ടുന്നതിൽ കണ്ണനു സമം കണ്ണൻ തന്നെ. കണ്ണന്റെ കുസൃതികൾ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവരായി ആരും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. തന്റെ ജ്യേഷ്ഠനായ ബലരാമനെ കണ്ണൻ പോകുന്നിടത്തെല്ലാം കൂടെ കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു. രണ്ടുപേരും അമ്പാടിയിലെ മറ്റു കുട്ടികളുമൊത്ത് പുറത്തുപോയി കളികളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു. അപ്പോൾ അമ്പാടിയിലെ ഗോപികമാരും അവരുടെ സമീപത്ത് കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. കണ്ണൻ ആ ബാലികമാരോട് കുറുമ്പ് കാണിച്ചു. അവരുടെ കുപ്പിവളകൾ പൊട്ടിച്ചുകളഞ്ഞു, അവരെ പരിഹസിച്ചു. പിന്നീട് ബാലികമാർ ഉണ്ടാക്കിവച്ചിരുന്ന മണ്‍വീടുകൾ എല്ലാം തവിടുപൊടിയാക്കി. ഇതിനൊക്കെ ബലരാമനും കൂട്ടുനിന്നു. മണ്‍വീടുകൾ തകർത്ത കണ്ണൻ ആ മണ്ണ് എടുത്തു തിന്നു. ഒന്നോ രണ്ടോ തവണയല്ല; പല പ്രാവശ്യം മണ്ണു തിന്നുന്നതു കണ്ട് കുട്ടികളെല്ലാം പരിഭ്രാന്തരായി.
കണ്ണൻ മണ്ണുവാരി തിന്നുന്ന കാര്യം മറ്റു കുട്ടികൾ ചെന്ന് യശോദയോടു പറഞ്ഞു. ഇതുകേട്ട് ദേഷ്യം തോന്നിയ യശോദ ഒരു കമ്പും കൈയിലെടുത്തുകൊണ്ട് രംഗത്തെത്തി. അവിടെ കണ്ണനും ബലരാമനും ചില സുഹൃത്തുക്കളും നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. യശോദ വടിയുമായി വരുന്നതു കണ്ട കണ്ണൻ ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല എന്ന മട്ടിൽ ശാന്തനായി നിന്നു. കണ്ണന്റെ നേർക്കു വന്ന യശോദ , "കണ്ണാ നീ വളരുന്തോറും കുസൃതി കൂടുന്നുണ്ടല്ലോ; എന്തിനാണ് മണ്ണു തിന്നുന്നത്?" എന്ന് ചോദിച്ചു. കണ്ണൻ യശോദയോട്, "അമ്മേ, ഞാനല്ല മണ്ണു തിന്നത്; ചേട്ടനാണ് ഇതു ചെയ്തത്" എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ബലരാമനെ നോക്കി. കണ്ണൻ പറഞ്ഞതുകേട്ട്‌ കൂടെയുള്ളവർ ആർത്തുചിരിച്ചു. ബലരാമന് പരിഭ്രമമായി. "അമ്മേ, ഞാൻ മണ്ണു തിന്നതെയില്ല. കണ്ണനാണ് മണ്ണു തിന്നത്" എന്ന് വിളറിക്കൊണ്ട് ബലരാമൻ പറഞ്ഞു.
യശോദ ബലരാമനോട്, "നീ മണ്ണു തിന്നില്ലെന്ന കാര്യം ഞങ്ങൾക്കറിയാം" എന്നു പറഞ്ഞു. വീണ്ടും കണ്ണനോട്, "നിനക്കിട്ട് രണ്ടടി തന്നാലെ നീ സത്യം പറയുകയുള്ളൂ. സദാ സമയവും കുസൃതി കാണിക്കൽ നിന്റെയൊരു പതിവായിട്ടുണ്ട്" എന്നു പറഞ്ഞു. "ശരി, നീ മണ്ണു തിന്നിട്ടില്ല എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്; എങ്കിൽ നീ വായ്‌ തുറന്നു കാണിക്കു" എന്ന് യശോദ പറഞ്ഞു. ഒന്നു ചിന്തിച്ച ശേഷം യശോദയുടെ മുമ്പിൽ കണ്ണൻ തന്റെ വായ തുറന്നു കാണിച്ചു. മണ്ണുണ്ടോ എന്നു വായിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കിയ യശോദ ഈ ലോകം അങ്ങനെ തന്നെ കണ്ണന്റെ വായ്ക്കുള്ളിൽ കണ്ടു.
ഏഴു ലോകങ്ങളെയും കാണിച്ചതു കൂടാതെ ദ്വാരകയിലെ അമ്പാടിയും പ്രത്യേകം കാണിച്ചു. അമ്പാടി കണ്ട യശോദ അവിടെ താൻ നിൽക്കുന്നതും കണ്ടു. തന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചിരുന്ന ചെറുവടിയും കണ്ടു. കണ്ണനെയും കണ്ട ആ അമ്മ സമനിലതെറ്റി നിന്നിടത്തു തന്നെ ഉറച്ചുനിന്നു. ലോകം മുഴുവനും തന്റെ വായിലൂടെ അമ്മയ്ക്ക് കാണിച്ചുകൊടുത്ത ശേഷം കണ്ണൻ മെല്ലെ വായടച്ചു. എന്തെല്ലാമോ പറയാൻ തുടങ്ങിയ അമ്മയെ കണ്ണൻ മായാവിദ്യയാൽ കാഴ്ചയില്ലാത്തവളാക്കി. പിന്നീട് കണ്ണൻ തന്റെ അമ്മയെ പറഞ്ഞു സമാധാനപ്പെടുത്തി.
യശോദയ്ക്ക് സമനില വീണ്ടുകിട്ടിയ ഉടനെ കാഴ്ച നല്കുകയും ചെയ്തു. അമ്മയും ഗോപികമാരും കണ്ണനെ വാരിപ്പുണർന്നു. എല്ലാവരും ആഹ്ളാദത്തോടെ താന്താങ്ങളുടെ വീടുകളിലേയ്ക്ക് മടങ്ങിപ്പോയി.
യൂഫ്രട്ടീസ് നദീതീരത്ത് ഒരു നായ പട്ടിണികിടന്നു ചത്താലും ഭരണാധികാരിയെന്ന നിലയിൽ ഉമർ അതിന് അള്ളാഹുവിനോട് സമാധാനം പറയേണ്ടി വരും.
എന്റെ ന്യൂനതകൾ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച്‌ തരുന്നവരാണ്‌ എനിക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവർ.
നേതാവല്ലാത്തപ്പോൾ ജനങ്ങളുടെ നേതാവിനെപ്പോലെയും നേതാവായാൽ അനുയായിയെപ്പോലെയും പ്രവർത്തിക്കുന്നവരെയാണ്‌ നമുക്കാവശ്യം.
അഹങ്കാരം മനുഷ്യനെ അധമനാക്കും. ഞാൻ വഞ്ചകനല്ല. വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയുമില്ല
ഇസ്‌ലാമിന്റെ നിയമം എല്ലാവർക്കും തുല്യമാണ്‌. ആർക്കെങ്കിലും വേണ്ടി ഉമർ അത്‌ മാറ്റുകയില്ല.
നിങ്ങളുടെ ഏതെങ്കിലുമൊരു സഹോദരൻ തെറ്റുചെയ്യുന്നതായി അറിഞ്ഞാൽ അയാളെ നേർവഴിലാക്കുകയും അയാൾക്കുവേണ്ടി അല്ലാഹുവിനോട്‌ പ്രാർഥിക്കുകയും ചെയ്യുക.
ജനങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്ന പ്രയാസങ്ങൾ ഞാനും അനുഭവിക്കാതെ എനിക്കെങ്ങനെ അവരുടെ സ്ഥിതി മനസ്സിലാകും?
സാധാരണക്കാർക്ക്‌ ലഭിക്കാത്ത ഭക്ഷണം ഖലീഫയായ എനിക്കു വേണ്ട.
ഒരാളുടെ നമസ്‌കാരത്തിലേക്കും നോമ്പിലേക്കുമല്ല നിങ്ങൾ നോക്കേണ്ടത്‌. മറിച്ച്‌ സംസാരത്തിൽ സത്യസന്ധത പാലിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നും വിശ്വസിച്ചേല്‌പിച്ചവ പൂർത്തിയാക്കുന്നുണ്ടോ എന്നും പാപം പ്രവർത്തിക്കാൻ തോന്നിയാൽ സൂക്ഷ്‌മത പുലർത്തുന്നുണ്ടോ എന്നുമാണ്‌.
ഐഹിക ജീവിതവും അതിന്റെ വർണപ്പൊലിമയും നമ്മെ വഞ്ചിതരാക്കരുത്‌.
''''
